Forum FALERISTIKA.info

I złożony starej rzeczy i nagrody polskiego górnika. Zmarł w maju 2012 roku.Cała historia jego życia. Pokaże w częściach.

On synovmi.

Jego syn.

Нужна помощь в определении наград шахтёра. Награды крупно.

W okresie PRL zawód górnika cieszył się szczególnym poważaniem i uprzywilejowaniem. Od 1949 r. obowiązywał specjalny akt prawny (Rozporządzenie Rady Ministrów) – tzw. Karta Górnika, określająca m.in. zasady przyznawa- nia górnikom odznaczeń państwowych i resor- towych za długoletnią i wyróżniającą pracę.

Zasłużony Górnik PRL. Najbardziej prestiżowym wyróżnieniem górniczym, przyznawanym za szczególne osiągnięcia, był honorowy tytuł Zasłużony Górnik PRL (odznaka – rys. 5.32) – nadawany raz w roku podczas centralnej akademii barbórkowej w Katowicach, odbywającej się z udziałem najwyższych władz państwowych.

W okresie, w którym wyróżnienie to było przyznawane (1950-1988), uhonorowano nim 61 wałbrzyskich górników: 19 z KWK „Wałbrzych” (w tej liczbie także górnicy KWK „Mieszko” i KWK „Chrobry” przed ich połączeniem), 17 z KWK „Victoria”, 18 z KWK „Thorez”, 5 z DśGW (DśZPW) i 2 z DśPRG.

Krzyż Zasługi – odpowiedni stopień otrzymywał górnik za nienaganne przepracowanie pod ziemią:

złoty (rys. 5.33) - za co najmniej 15 lat,

srebrny (rys. 5.34) - za co najmniej 10 lat,

brązowy (rys. 5.35) - za co najmniej 7 lat.

Order Sztandaru Pracy – odpowiedni stopień otrzymywał górnik za nienaganne przepraco- wanie pod ziemią:

I klasy (rys. 5.36) – za co najmniej 25 lat

II klasy (rys. 5.37) – za co najmniej 20 lat.

Odznaki za przodownictwo w pracy:

Racjonalizator Produkcji – wersja nowsza, z przywieszką (rys. 5.38) i wersja starsza (rys. 5.39).

Przodownikom Pracy (rys. 5.40),

Przodownik Pracy Socjalistycznej (rys. 5.41),

Zasłużony Przodownik Pracy Socjalistycznej (rys. 5.42),
Odznaka Zasłużony dla Górnictwa PRL (po roku 1989 Zasłużony dla Górnictwa RP)

złota (rys. 5.43),

srebrna (rys. 5.44),

brązowa (rys. 5.45).

Odznaka za Długoletnią Pracę w Górnic- twie:

złota (rys. 5.46) - za 50 lat pracy,

srebrna (rys. 5.47) - za 35 lat pracy,

brązowa (rys. 5.48) - za 25 lat pracy.

Honorowa Szpada Górnicza (rys. 5.49) – stanowiła wyjątkowo zaszczytne odznaczenie górnicze. Wręczanie Szpady połączone było z uroczystym ceremoniałem i odbywało się w obecności tzw. Starych Strzech, czyli starszych, doświadczonych górników. Odznaczony, po otrzymaniu Szpady z rąk mistrza ceremonii, miał pełne prawo sam siebie uważać także za Starego Strzechę. Szpadę nosiło się przypasaną do munduru galowego.

Honorowy Kord Górniczy (rys. 5.50) – odznaczenie ustanowione zaledwie kilka lat temu. Wręczany był zasłużonym pracownikom dozoru ruchu i kierownictwa kopalń. Kord noszono przypasany do munduru galowego podobnie jak Szpadę Górniczą.

Odznaka Zasłużony Działacz Związku Zawodowego Górników (rys. 5.51).

Odznaka Naczelnej Organizacji Technicznej (NOT):

w stopniu złotym (rys. 5.52),

w stopniu srebrnym (rys. 5.53).

Odznaka Zasłużonego Działacza Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa (SITG) (rys. 5.54).

Znaczek organizacyjny Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa (SITG) (rys. 5.55) – nie stanowił odznaki, świadczył tylko o przynależności do SITG.
Medal Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego (CSRG) - przyznawany za szczególne zasługi w akcjach ratowniczych i dla rozwoju ratownictwa górniczego.

złoty (rys. 5.56),

srebrny (rys. 5.57),

brązowy (rys. 5.58).

Medal CSRG (rys. 5.59) – przyznawany za szczególne osiągnięcia. Prezentowany Medal otrzymał Kierownik Drużyny Ratowniczej KWK „Wałbrzych” za udział w wyprowadzeniu górników z zadymionych wyrobisk w akcji pożarowej w polu „Chwalibóg” KWK „Thorez” w dniu 19.12.1986 r.

Medale z Centralnych Zawodach Spraw- ności Drużyn Ratowniczych - zdobyte przez drużynę ratowniczą KWK „Wałbrzych”:

srebrny medal za II miejsce w roku 1987 (rys. 5.60),

brązowy medal za III miejsce w roku 1988 (rys. 5.61),

srebrny medal za II miejsce w roku 1989 (rys. 5.62).

W roku 1986 zajęła I miejsce spośród drużyn ratowniczych wszystkich kopalń węgla kamiennego w Polsce. Niestety, w tych zawodach nie przyznawano medali.

Odznaka Zasłużony Ratownik Górniczy (rys. 5.63) – przyznawana przez Dyrektora CSRG za długoletni staż i zasługi dla ratownictwa górniczego.

Odznaki przyznawane zasłużonym pracow- nikom przez dyrekcje poszczególnych kopalń:

Odznaka Zasłużony dla Kopalni „Wałbrzych” (rys. 5.64) i jej nowsza wersja Zasłużony Pracownik Kopalni „Wałbrzych” (rys. 5.65),

Odznaka Zasłużony dla Kopalni „Victoria” (rys. 5.66),

Odznaka Zasłużony dla Kopalni „Thorez” (rys. 5.67).

Znaczek Ratownik Górniczy (rys. 5.68) – znaczek otrzymywany przez młodego ratownika z rąk Dyrektora Okręgowej Stacji Ratownictwa Górniczego po ukończeniu kursu i przyjęciu do drużyny ratowniczej.

Znaczki poszczególnych kopalń:

Znaczek KWK „Wałbrzych” (rys. 5.69),

Znaczek KWK „Victoria” – starsza wersja (rys. 5.70) i nowsza (rys. 5.71),

Znaczek KWK „Thorez” (rys. 5.72),

Znaczek Związku Zawodowego Prac- owników KWK „Thorez” (rys. 5.73),

Znaczek Zakładu Robót Górniczych (rys. 5.74).

Odznaka Zasłużony Pracownik Kopalni Barytu "Boguszów" (rys. 5.75).

Даже и не знаю. Правильно ли?

Так?

Из наград мне досталось вот это.

Galowe mundury górnicze zakładali górnicy na specjalne uroczyste okazje. Podkreślały odrębność członków "górniczego stanu", a jednocześnie podkreślały ich pozycję zawodową i zasługi, bowiem określone elementy mundurów (dystynkcje) oznaczały hierarchię służbową.

Obowiązkowym dodatkiem do mundurów były odznaczenia i odznaki.

Mundur galowy górników węgla kamiennego był czarny. Składał się kurtki z peleryną, spodni oraz czaka z pióropuszem z kogucich piór.

Czaka górnicze

czako górnicze górnika z okresu po roku 1918 (rys. 5.1),

czako górnicze górnika obecnie (rys. 5.2),

czako górnicze osoby dozoru – inżyniera górniczego (rys. 5.3),

czako górnicze dyrektora generalnego górniczego (rys. 5.4),

czako górnicze górnika – członka orkiestry górniczej (rys. 5.5),

czako górnicze orkiestrmistrza – inżyniera górniczego (rys. 5.6).

Aksamitne naszywki na kołnierz (rys. 5.7 i 5.8) – z haftowanym złotą nicią godłem górniczym.

Aksamitne naszywki szmuklerskie na rękawy – z haftowanymi złotą nicią bortami i emaliowanymi rozetkami określającymi stopnie górnicze:

górnik II stopnia (rys. 5.9),

inżynier górniczy I stopnia (rys. 5.10),

dyrektor generalny górniczy III stopnia (rys. 5.11),

górnik – członek orkiestry górniczej (rys. 5.12).

Górnik w mundurze galowym (rys. 5.13) – osoba dozoru, technik górniczy (mój znakomity Wpółpracownik i Kolega, wieloletni Kierownik Kopalnianej Stacji Ratownictwa Górniczego KWK "Wałbrzych" Pan Edward Kuzio).
Służbowe mundury górnicze nosili górnicy w zakładach pracy. Używali ich głównie pracownicy dozoru technicznego, w tym szczególnie dozoru wyższego, kierownictwa kopalń i jednostek nadrzędnych.

Mundur składa się dwurzędowej marynarki i spodni z ciemnopopielato-granatowej gabardyny oraz czapki. Guziki przy mundurze są takie same jak przy mundurze galowym.

Stopnie górnicze określają aksamitne haftowane patki na rewersach marynarki i haftowany otok na czapce.

W okresie zimowym do munduru służbowego noszono płaszcz (podobnie jak do munduru galowego).

Do munduru służbowego w zasadzie nie zakładano odznaczeń ani odznak, przyszy- wano jedynie baretki.

Mundury służbowe bardzo upowszechniły się w okresie PRL.

Czapki do munduru służbowego:

aspiranta górniczego (rys. 5.14) czyli ucznia szkoły górniczej ,

górnika (rys. 5.15),

technika górniczego (rys. 5.16),

inżyniera górniczego (rys. 5.17),

dyrektora górniczego (rys. 5.18),

dyrektora generalnego górniczego (rys. 5.19),

Aksamitne haftowane patki:

górnika I stopnia (rys. 5.20),

technika górniczego II stopnia (rys. 5.21),

inżyniera górniczego II stopnia (rys. 5.23),

dyrektora górniczego I stopnia (rys. 5.24),

dyrektora generalnego górniczego III stopnia (rys. 5.25),

Górnik w mundurze służbowym (rys. 5.26) technik górniczy I stopnia (wieloletni kierownik Kopalnianej Stacji Ratownictwa Górniczego KWK "Wałbrzych" Pan Edward Kuzio).

В наборе была интересная повязка. Как вариант, повязка симпатии к "Солидарность".

Сами награды. Как определить их степени?

Zaklad przerobczy kwk "jastrzebie" 1969-1979
Kopalnia Jastrzebie

Kopalnia "Borynia"
KWK "Borynia"
NSZZ "Solidarnosc"
KWK ZMP
KWK " Manifest Lipcowy"

"RYBNIK"

Kopalnia "Marcel"

KWK "ZMP"

Letnie igrzyska gorniczey mlodziezy prac.
Kopalni zakladow rybnickiego ZPW 1980

Kopalnia "Moszczenica"

KWK Staszic 1964-1979

Turniej Mlodych mistrzow techniki.

Kopalnia "Jankowice"

Kopalni WK " Wujek" 80 lat

Rymer 1896
Kopalnia Węgla Kamiennego "Rymer" − kopalnia węgla kamiennego znajdująca się w dzielnicy Rybnika, Niedobczycach. Jej tereny podziemne (węgiel) zostały przejęte przez KWK Chwałowice. W 1896 r. zostały połączone 4 pola wydobywcze następujących zakładów wydobywczych: "Ignacy", "Szczęść Boże", "Jan-Jakub" oraz "Karol" w jedną kopalnię, którą nazwano "Johann-Jacob". W 1902 r. zmieniono nazwę na "Romer-Grube", zaś od 1936 r. nosi ona nazwę "Rymer". Obecnie tereny naziemne są przejmowane przez spółki prywatne (m.in. "Lubar" zajmujący się materiałami budowlanymi) a niektóre są likwidowane.

Kopalni "Chwalowice"
Kopalnia Węgla Kamiennego Chwałowice
Historia
Utworzona 14 września 1897 przez połączenie pól górniczych przez Guidona Henckel von Donnersmarcka. Na początku XXI stulecia przejęła teren KWK Rymer w dzielnicy Niedobczyce i tym samym zamykając ją, część górników została przeniesiona do pracy w pobliskich kopalniach.
Kopalnia
Kopalnia wydobywa ok. 10 500 ton na dobę. Operatywne zasoby węgla wynoszą 126 315 tys. ton do poziomu 700 m i 243 738 tys. ton do poziomu 1000 m. Jest to energetyczny węgiel gazowo-płomienny typu 32.1.
Kopalnia posiada jeden czynny poziom wydobywczy na głębokości 550 m. Drugi poziom wydobywczy na głębokości 700 m jest obecnie w trakcie budowy. Poziomy wentylacyjne znajdują się na głębokości 305 m (planuje się jego upraszczanie aż do całkowitej likwidacji) oraz 390 m. Kopalnia obejmuje dwa obszary górnicze o łącznej powierzchni 40,35 km2: rodzimy "Chwałowice" powierzchni 20,7 km2 oraz OG "Rymer" po "wchłoniętej" i zlikwidowanej kopalni o tej samej nazwie powierzchni 19,65 km2.
Kopalnia dysponuje sześcioma szybami w obszarze górniczym Chwałowice:
wdechowe - zlokalizowane centralnie:

szyb I - głębokość 415,24 m (po likwidacji poziomu 305 m stanie się zbyt płytki - planuje się jego likwidację);
szyb II - głębokość 723,6 m;
szyb VIII - głębokość 725,75 m;

wentylacyjne - peryferyjne:

szyb V - głębokość 399,77 m;
szyb VII - głębokość 543,25 m;
szyb Marcin - głębokość 200,79 m (po likwidacji poziomu 305 m stanie się zbyt płytki - planuje się jego likwidację).

KWK Lecia

А вот это что, я не знаю.

Oleg писал(а) :Сами награды. Как определить их степени?

Наградами являются два креста Заслуги..Судя по кольцам серебрянный и бронзовый (2 и 3 степень)..Правда состояние плохое.

Меня состояние как бы не интересует. Это от кавалера, я их и повешаю на китель.
Потом покажу. Спасибо за помощь!

Oleg писал(а) :Меня состояние как бы не интересует. Это от кавалера, я их и повешаю на китель.
Потом покажу. Спасибо за помощь!

Да не за что... ..Ну если на китель,тогда конечно же.и так сойдёт...Это для музея?..

Да, для витрины.
А вот его Schachthut с перчатками.